Humaan papillomavirus: typering en genotypering

De geneeskunde kent meer dan 120 typen HPV, die op verschillende manieren worden geclassificeerd. Er is een samenvattende tabel met de belangrijkste typen van het virus, samengesteld op basis van de resultaten van grootschalige screeningsonderzoeken:

Symptomen	Een type
Huid:
Plantaire wratten	1, 2, 4
Gemeenschappelijke wratten	2, 4, 26, 27, 29, 57
Platte wratten	3, 10, 28, 49
De wratten van de slager	7
Epidermodysplasie wrat	5, 8, 9, 10, 12, 15, 19, 36
Huidlaesies zonder wratten	37, 38
Genitale slijmvliezen:
Genitale wratten	6, 11, 42, 43, 44, 54
Niet-condylomateuze laesies	6, 11, 16, 18, 30, 31, 33, 34, 35, 39, 40, 42, 43, 51, 52, 55, 56, 57, 58, 59, 61, 64, 67, 68, 69, 70
Carcinoom	16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 54, 56, 66, 68
Laesies van de slijmvliezen, niet van de geslachtsorganen:
Larynx papilloma	6, 11, 30
Carcinoom van de nek, tong	2, 6, 11, 16, 18, 30

Alle neoplasmata zijn onderverdeeld volgens oncologisch gevaar, lokalisatie en vorm van huidgroei.

1. Lokalisatie van infectie: Alpha - beïnvloedt de slijmvliezen van de geslachtsorganen bij mannen en vrouwen, manifesteert zich door condylomen. Beta - beïnvloedt de oppervlaktelagen van de epidermis, manifesteert zich op de oppervlaktelagen van de epidermis met klassieke wratten.
2. Het genotype van het virus bepaalt zijn oncogene potentieel, dat wil zeggen het vermogen om oncologische degeneratie van geïnfecteerde weefsels te veroorzaken. Genotypering onderscheidt deze soorten infectie door het risico van oncogeniteit: Laag risico - 6, 11, 42, 43, 44, 53, 54, 55. Gemiddeld - 30, 31, 33, 35, 39, 51, 52, 58, 66 Hoge rijst - 16, 18, 45, 56.
3. Vormen van huidneoplasmata. Papilloma's zijn onderverdeeld in vijf hoofdcategorieën. Simpele zijn de meest voorkomende groei. Naarmate het zich ontwikkelt, wordt een verhoornde knol met een warme kleur gevormd. Wratten zijn gelokaliseerd op de huid, zowel alleen als in groepen. Komt meestal voor aan de binnen- en buitenkant van de hand, het onderste deel van het gezicht (lippen, kin). Er zijn ook plantaire gezwellen. Plat - hebben een donkere kleur en verschijnen als kleine bosjes op de huid. In de regel verschijnen ze op het bovenste deel van het lichaam, minder vaak op de geslachtsorganen. Heel vaak laten ze zich voelen in de adolescentie met een storing van het immuunsysteem, ontstaan in de nek en armen. Puntige - condylomen tasten de slijmvliezen aan en vallen onder de categorie oncogeen risico. Filiform - acrochord of seniele papillomen komen voor bij mensen van middelbare leeftijd en ouderen. Interne moedervlekken - gelokaliseerd op de interne organen. Deze categorie omvat condylomen op de wanden van de maag en het rectum, gezwellen in de mond en blaas.

De methode van diagnose, behandeling en preventie hangt af van het type neoplasma dat wordt gedetecteerd.

Humane papillomavirussen met een hoog risico

HPV is een van de meest voorkomende virussen. Meestal vindt infectie plaats door seksueel en huishoudelijk contact. Het virus kan jarenlang inactief blijven en zich niet manifesteren. Het kan worden geactiveerd door verschillende factoren, bijvoorbeeld een verzwakt immuunsysteem of chronische ziekten.

Humane papillomavirussen met een hoog risico zijn bijzonder gevaarlijk. Deze categorie omvat:

• Gemiddelde oncogeniciteit - 30, 31, 33, 35, 39, 51, 52, 58, 66
• Hoge kankerverwekkendheid - 16, 18, 45, 56, 59, 68.

Oncogene menselijke papillomavirussen

Kankerverwekkende HPV is een ernstig gevaar, dat wil zeggen virussen die kwaadaardige degeneratie van gezonde cellen kunnen veroorzaken. De risicogroep omvat de volgende genotypen: 16, 18, 31, 33, 35, 45, 68, 56, 58, 39, 70. Ze verhogen de kans op het ontwikkelen van kanker van de geslachtsorganen, baarmoeder, anus en urethra aanzienlijk.

Oncogene virussen manifesteren zich door genitale wratten. Hun uiterlijk is een signaal voor het zoeken naar medische hulp en het verwijderen van neoplasmata.

Humaan papillomavirus 1

Dit besmettelijke agens veroorzaakt de ontwikkeling van hiel- en gewone wratten. Heel vaak verschijnen bij dit papillomavirus diepe laesies op de voeten, die de drager ongemak en pijn veroorzaken. Hobbels kunnen zich vormen op de rug van de handen en op de kin. In sommige gevallen verschijnen ze op de oogleden, hoofdhuid, vingers en tenen.

Dit type virus heeft een lage oncogeniteit. Tegelijkertijd is het onmogelijk om het volledig uit het lichaam te verwijderen. Moderne medicijnen kunnen hun activiteit tijdelijk stopzetten. De behandeling is gericht op het elimineren van esthetische problemen, dat wil zeggen het verwijderen van gezwellen. In de toekomst wordt therapie uitgevoerd om de afweer van het immuunsysteem te vergroten. Het is verplicht om geneesmiddelen voor te schrijven die papillomatose remmen.

Humaan papillomavirus 4

Een andere veel voorkomende vorm van virale ziekte. Gemanifesteerd door hiel en gewone wratten. Naarmate de gezwellen zich ontwikkelen, worden ze donkerder en krijgen ze een ruw oppervlak. In sommige gevallen vormen zich kleinere formaties rond één grote wrat.

Patiënten klagen over jeuk, branderig gevoel en pijn in het getroffen gebied. HPV 4 bevordert ook de ontwikkeling van eelt en eelt op de voetzolen.

Dit genotype vormt geen risico op kwaadaardige transformatie. Voor de behandeling wordt chirurgische verwijdering van gezwellen gebruikt met verdere immunotherapie van de patiënt.

Humaan papillomavirus 5

Verantwoordelijk voor de ontwikkeling van verschillende soorten gezwellen. Meestal leidt papillomavirus 5 tot het verschijnen van wrat of verruciforme epidermodysplasie. De ziekte is zeldzaam en manifesteert zich als een grote opeenhoping van wratten. De pathologische toestand ontwikkelt zich in de jeugd en gaat door gedurende het hele leven. Volgens statistieken lopen vrouwen meer kans om ziek te worden dan mannen.

Epidermodysplasia verruciformis (EVL) is in wezen een unieke aanleg van de epidermis voor infectie met papillomavirus. In dit geval heeft HPV 5 een hoge carcinogeniteit, dat wil zeggen het risico van degeneratie van huidveranderingen in plaveiselcelcarcinoom.

Typische symptomen van epidermodysplasie:

• Kleine wratachtige gezwellen die tijdens het groeien overgaan in grote laesies.
• Uitslag verschijnt op het gezicht, rug, nek, buik en zelfs op de billen.
• Wanneer de huid beschadigd is, verschijnen er lineaire wratachtige structuren op de plaats van de wond.
• Op het lichaam en de ledematen zijn de gezwellen groter en dichter dan op het gezicht en de hals.

Humaan papillomavirus 6

Het zesde type HPV wordt gediagnosticeerd bij mensen van middelbare en oudere leeftijd. De neoplasma's zijn roze of vleeskleurig en lijken qua vorm op bloemkool. Dit type papillomavirus is opgenomen in de groep van infecties met lage oncogeniciteit en verhoogt het risico op dergelijke pathologieën:

• Genitale wratten (condylomen).
• Laryngeale papillomatose.
• Niet-condylomateuze genitale laesies.
• Conjunctivale papillomen.

De behandeling bestaat uit antivirale en herstellende therapie, chirurgische verwijdering van het neoplasma. Bijzondere aandacht wordt besteed aan preventieve maatregelen: persoonlijke hygiëne, uitgebalanceerde voeding, verhoogde immuniteit.

Humaan papillomavirus 7

Als gevolg van een HPV 7-infectie verschijnen er zogenaamde slagerswratten of slagerswratten op de huid. Ze vertegenwoordigen pijnloze, lichtbruine gezwellen die meestal op de ellebogen en schouders zijn gelokaliseerd.

Slagerwratten komen voor bij mensen die veel in aanraking komen met rauw vlees. De infectie komt de huid binnen via kleine laesies. De gezwellen verschijnen op de ellebogen en handen in uitpuilende, pijnloze formaties.

Humaan papillomavirus 11

Papillomavirus type 11 wordt het vaakst gediagnosticeerd bij vrouwen en manifesteert zich als genitale wratten. Het pathologische proces omvat de huid en slijmvliezen. Dit HPV heeft een lage carcinogeniteit, dat wil zeggen dat het niet vatbaar is voor kwaadaardige transformatie.

Mannen en vrouwen die seksueel actief zijn en vaak van seksuele partner veranderen, lopen risico op deze ziekte. Infectie kan optreden bij andere genitale infecties. Bij infectie met genoom 11 wordt de ziekteverwekker opgenomen in de menselijke chromosoomset, waardoor de dochtercellen van de drager worden geïnfecteerd.

De belangrijkste symptomen van de ziekte zijn:

• Enkele of meerdere huiduitslag.
• De gezwellen bij vrouwen verschijnen op de schaamlippen, baarmoederhals, clitoris, urethra.
• Bij mannen verschijnen neoplasma's op het hoofd en het lichaam van de penis, het scrotum, het frenum.
• Bij beide geslachten hebben papillomen aangrenzende lokalisaties: anus, perineum, oropharynx, blaas, perianaal gebied.

Diagnostiek wordt uitgevoerd volgens het type gietconstructie en is niet moeilijk. Het is onmogelijk om het virus volledig te vernietigen, maar er zijn een aantal therapeutische methoden die de activiteit ervan kunnen onderdrukken. Hiervoor worden speciale medicijnen gebruikt. Cryodestructuurmethoden, lasertherapie en andere chirurgische technieken worden gebruikt om huidveranderingen te verwijderen.

Preventie van HPV 11-infectie is gebaseerd op naleving van barrièremethoden voor anticonceptie om infectie tijdens geslachtsgemeenschap te voorkomen. Het wordt ook aanbevolen om het immuunsysteem te versterken om zijn beschermende eigenschappen te vergroten.

Humaan papillomavirus 12

Onder invloed van bepaalde factoren kan HPV 12 zich manifesteren als verruciforme of wrat-epidermodysplasie. Deze pathologische aandoening wordt ook wel de ziekte van Lewandowski-Lutz genoemd. Het verwijst naar een genetische aandoening.

Papillomavirus 12 vereist een uitgebreide diagnose. Dit komt door het feit dat de ziekte die het veroorzaakt, kan leiden tot ernstige dermatologische defecten en ernstige complicaties. Bij ¼ patiënten wordt transformatie van de aangetaste weefsels in plaveiselcelcarcinoom waargenomen.

Humaan papillomavirus 16

Een van de meest voorkomende papillomavirussen, gediagnosticeerd bij 60% van de mensen, is HPV 16 (humaan papillomavirus). Dit type infectie is oncogeen en leidt tot de volgende pathologieën:

• Niet-condylomateuze genitale laesies.
• Carcinoom van de geslachtsorganen.
• Carcinoom van de nek, tong.

Na infectie wordt het virus opgenomen in de DNA-gebieden van gezonde cellen, waardoor de natuurlijke antitumorimmuniteit van het lichaam wordt verstoord. Volgens statistieken is in 42% van de gevallen het 16e genotype de hoofdoorzaak van baarmoederhalskanker.

Humaan papillomavirus 18

Een van de meest voorkomende urogenitale virale infecties is papillomatose. Type 18 van deze infectie wordt in verband gebracht met ziekten zoals HPV 16: cervicale dysplasie, baarmoederhalskanker. Het heeft een hoge oncogeniteit. Inbedding in het menselijk genoom veroorzaakt de groei van goedaardige gezwellen, die geleidelijk degenereren tot kanker. In 70% van de gevallen wordt HPV 18 gedetecteerd bij vrouwen met baarmoederkanker.

De behandeling wordt alleen voorgeschreven na een uitgebreide diagnose en vaststelling van de waarschijnlijkheid van maligniteit van neoplasmata. De therapie bestaat uit chirurgische verwijdering van gezwellen, 2-3 kuren met antivirale en immunostimulerende geneesmiddelen. Tegelijkertijd moet rekening worden gehouden met het feit dat er tegenwoordig geen medicijnen zijn die het 18e genotype van het papillomavirus volledig neutraliseren.

Humaan papillomavirus 21

Een ander type infectie dat epidermodysplasia verruciformis veroorzaakt, is HPV 21. Tegelijkertijd behoort het tot virussen met een lage carcinogeniteit. Meestal manifesteert het zich als anogenitale wratten en laryngeale papillomatose.

Omdat de infectie niet de bloedbaan binnendringt, maar alleen de huid aantast, worden voor de diagnose schraapsel van de opperhuid en uitstrijkjes van de slijmvliezen gebruikt. Complexe behandeling gericht op het verwijderen van huidafwijkingen en het versterken van het immuunsysteem.

Humaan papillomavirus 31

Tot op heden zijn er meer dan honderd papillomavirussen bekend, waaronder oncogene, dat wil zeggen die welke kwaadaardige processen in het lichaam kunnen veroorzaken. HPV 31 verwijst naar een infectie met matige carcinogeniteit, die onder invloed van bepaalde factoren leidt tot oncologische laesies.

31 genotypen zijn geassocieerd met de volgende ziekten:

• Neoplasie van 2 en 3 graden van ernst.
• Dysplasie en baarmoederhalskanker.
• Kanker van de penis.
• Anale kanker.
• Kanker van de mondholte en het strottenhoofd.
• De ziekte van Bowen.
• Erythroplasie van Keira.
• Tandheelkundige complicaties.

Infectie treedt meestal op tijdens onbeschermde geslachtsgemeenschap en vormt hetzelfde gevaar voor zowel vrouwen als mannen. Infectie is mogelijk wanneer het virus in contact komt met een open wond of tijdens het geboorteproces, dat wil zeggen overdracht van moeder op kind.

Humaan papillomavirus 33

HPV van dit type wordt meestal bij vrouwen gediagnosticeerd, omdat het bijdraagt aan de ontwikkeling van dergelijke ziekten:

• Niet-condylomateuze genitale laesies.
• Genitaal carcinoom.
• Dysplasie van de baarmoederhals.
• Baarmoederhalskanker.

De pathologische aandoening wordt als antroponisch beschouwd, infectie komt alleen voor tussen mensen. 2-4 maanden nadat HPV 33 het lichaam is binnengekomen, beginnen zich genitale wratten op de geslachtsorganen te vormen met bijkomende pijnlijke symptomen.

Humaan papillomavirus 35

Infectie met deze HPV is gevaarlijk door de ontwikkeling van kwaadaardige processen in het lichaam. Type 35 wordt zowel bij mannen als bij vrouwen gediagnosticeerd, maar alleen bij de laatste veroorzaakt het ernstige problemen.

De infectie manifesteert zich door condylomateuze laesies van het perineum, uitwendige genitaliën, anus en mondholte (wortel van de tong, binnenste deel van de wang). Infectie kan de ontwikkeling van dysplasie en kankerprocessen van de baarmoederhals veroorzaken.

Het is niet zo eenvoudig om HPV 35 te genezen, daarom wordt speciale aandacht besteed aan preventieve maatregelen: beschermde seks, een gezonde levensstijl, versterking van het immuunsysteem en meer. In geval van infectie bestaat de behandeling uit een reeks technieken die gericht zijn op het elimineren van huiddefecten en het onderdrukken van de activiteit van papillomatose.

Humaan papillomavirus 39

Dit genotype vormt een ernstig gevaar en bedreiging voor het leven, omdat het bijdraagt aan de degeneratie van gezonde weefsels in kwaadaardige weefsels. Vrouwen zijn het meest gevoelig voor HPV 39, omdat het leidt tot schade aan de inwendige geslachtsorganen. Infectie kan dysplasie en baarmoederhalskanker veroorzaken.

Het kan zijn dat de infectie zich gedurende een lange periode op geen enkele manier manifesteert, zich voedt met gezonde weefsels en in omvang toeneemt.

• Externe symptomen van infectie zijn huidgroei op de binnenwanden van de vagina, slijmvliezen van het cervicale kanaal, in het cervicale gebied.
• Minder vaak vormen condylomen zich op de uitwendige geslachtsorganen, evenals rond de uitgang van de urethra of nabij de anus.
• Neoplasma's verschijnen als enkele en meervoudige gezwellen die uiterlijk lijken op bloemkool.

Humaan papillomavirus 44

Vanuit het oogpunt van oncologie vormt type 44 HPV geen gevaar. In dit geval manifesteert infectie met deze infectie zich door genitale wratten en genitale wratten op de baarmoederhals en andere belangrijke organen.

Behandeling van huidgroei wordt uitgevoerd om esthetisch ongemak te elimineren, dat wil zeggen dat neoplasma's worden verwijderd. Ook krijgen alle patiënten een kuur met antivirale geneesmiddelen en immunostimulantia voorgeschreven om papillomateuze infectie in het lichaam te onderdrukken.

Humaan papillomavirus 45

Een andere vertegenwoordiger van de groep van oncogene papillomavirussen met een hoog risico op degeneratie is type 45. De infectie wordt gekenmerkt door de volgende manifestaties:

• Genitale wratten.
• Bowenoid papulosis.
• Genitale wratten.
• Dysplasie en baarmoederhalskanker.

Infectie treedt op tijdens onbeschermde geslachtsgemeenschap. Een man is drager van het virus, terwijl hij er misschien niets van af weet. Bij vrouwen manifesteert de infectie zich als wratachtige gezwellen op de geslachtsorganen. Pathologie is erg gevaarlijk voor het vrouwelijk lichaam en vereist een serieuze behandeling. Het kan meer dan 20 jaar duren vanaf het moment van infectie tot de ontwikkeling van een kwaadaardige tumor veroorzaakt door HPV 45.

In het diagnostische proces worden PCR, dygen-test, calcoscopie, biopsie en cytologische onderzoeken uitgevoerd om het pathogene genotype te identificeren. De behandeling hangt af van het stadium waarin de ziekte zich bevindt.

Humaan papillomavirus 51

Dit type HPV behoort tot anogenitale infecties met een gemiddeld oncogeen risico. Infectie vindt voornamelijk plaats door seksueel contact en kan tot de volgende problemen leiden:

• Dysplasie en baarmoederhalskanker.
• Oncologische laesies van de anus, vulva of vagina bij vrouwen.
• Kwaadaardige gezwellen in de anus en penis bij mannen.
• Genitale wratten.
• Reuzencondyloma Buschke-Levenshtein.

Om HPV te diagnosticeren, moeten 51 patiënten een urogenitaal uitstrijkje passeren. Met zijn hulp worden klinische bevestiging van de aanwezigheid van infectie in het lichaam, genotypering en beoordeling van het risico op maligniteit uitgevoerd.

Er zijn geen speciaal samengestelde medicijnen om dit type infectie te behandelen. De therapie is gericht op het voorkomen van kwaadaardige transformaties en het mobiliseren van de antitumorimmuniteit van het lichaam.

Humaan papillomavirus 52

Volgens medische statistieken wordt HPV 52 in 70% van de gevallen geïdentificeerd bij vrouwen ouder dan 35 jaar. Infectie treedt meestal op tijdens onbeschermde seks. De pijnlijke toestand wordt geassocieerd met de volgende pathologieën:

• Genitale wratten en genitale wratten.
• Darmkanker bij mannen.
• Dysplasie en baarmoederhalskanker.

Het is onmogelijk om het virus volledig te genezen, maar met een vroege diagnose en de juiste therapie kunnen cellen worden beschermd tegen vernietiging en maligniteit. Om dit te doen, worden operatieve verwijdering van gezwellen, een antivirale therapie en het nemen van medicijnen om het immuunsysteem te versterken uitgevoerd.

Humaan papillomavirus 53

Infectie met HPV 53 is mogelijk door contact met slijmvliezen of huidcellen van een geïnfecteerde persoon. Dit genotype heeft een lage carcinogeniteit en vormt daarom geen risico op kwaadaardige transformatie.

Na infectie kan het virus gedurende een langere periode inactief blijven. De werking van verschillende factoren, bijvoorbeeld een verzwakking van de beschermende eigenschappen van het immuunsysteem, leidt tot activering ervan. Hierdoor beginnen de cellen van de epidermis zich actief te delen, waarbij wratachtige neoplasma's en genitale wratten worden gevormd.

De behandeling van papillomavirus type 53 wordt beperkt tot het verwijderen van huidgroei, het nemen van antivirale middelen en het versterken van de immuniteit.

Humaan papillomavirus 56

Een van de soorten infectie met het humaan papillomavirus is HPV 56. Dit type wordt gekenmerkt door een hoge oncogeniciteit en wordt geassocieerd met de volgende pathologieën:

• Niet-condylomateuze genitale laesies.
• Dysplasie en baarmoederhalskanker.
• Carcinoom van de slijmvliezen van de geslachtsorganen.

Het virus is gevaarlijk voor zowel vrouwen als mannen en veroorzaakt genitale wratten en andere neoplasmata. De penetratie van infectie in het lichaam vindt plaats via de slijmvliezen tijdens onbeschermde seks of bij open wondschade aan de epidermis.

HPV 56 vereist een complexe behandeling. De therapie bestaat uit het nemen van antivirale middelen, het operatief verwijderen van de gezwellen en het versterken van het immuunsysteem. Bijzondere aandacht wordt besteed aan preventieve maatregelen om het lichaam tegen infectie te beschermen.

Humaan papillomavirus 58

De virale pathogeen uit de categorie gemiddeld risico op maligne transformatie is type 58. De infectie is opgenomen in de alfagroep, dat wil zeggen dat het bijdraagt aan het verschijnen van dergelijke pathologieën:

• Niet-condylomateuze genitale laesies.
• Condylomas van het binnenoppervlak van de anus.
• Dysplasie en baarmoederhalskanker.

Nadat het in het lichaam is geïntroduceerd, veroorzaakt het de verschijning van kleine gezwellen met een dichte en zachte structuur. Afhankelijk van de locatie kunnen ze lichtroze of bruin zijn. Dit genotype manifesteert zich vaak in de nek, in de oksels, in de darmen, uitwendige en inwendige geslachtsorganen en de blaas.

Het infectiegevaar is te wijten aan het latente verloop van het infectieproces. Omdat de ziekteverwekker lange tijd inactief kan zijn. Tijdige diagnose en een geïntegreerde benadering van de behandeling kunnen complicaties van het type 58 humaan papillomavirus voorkomen.

Humaan papillomavirus 59

HPV 59-genotype verwijst naar oncogene virussen. Onder invloed van bepaalde factoren kan het schade aan de weefsels van de baarmoederhals en het baarmoederepitheel veroorzaken, waardoor een precancereuze aandoening ontstaat. Infectie met deze ziekteverwekkende stof treedt op bij onbeschermd anaal of vaginaal contact, minder vaak bij orale seks.

Vaak manifesteert de infectie zich niet lang. Maar het verschijnen van huidgroei en wratten duidt op de activering ervan. Genitale wratten worden gevormd op de uitwendige geslachtsorganen en hun slijmvliezen.

Om een pijnlijke aandoening te diagnosticeren, wordt een analyse van viraal DNA en PCR uitgevoerd. De behandeling bestaat uit het nemen van antivirale middelen om de infectie te onderdrukken.

Humaan papillomavirus 66

Heel vaak wordt het verschijnen van wratten en papillomen op het lichaam geassocieerd met een infectie met papillomavirus type 66. In dit geval hebben huidgroei de meest ongepaste lokalisatie: oksels, perianale en periorbitale regio's, perineum, slijmvliezen van de geslachtsorganen.

Meestal is de infectie na infectie gedurende een lange periode inactief. Maar onder invloed van bepaalde factoren wordt het geactiveerd. Deze factoren zijn onder meer:

• Verzwakking van de afweer van het immuunsysteem.
• Onevenwichtige voeding.
• Slechte gewoontes.
• Frequente verandering van seksuele partners en onbeschermde geslachtsgemeenschap.
• Het niet naleven van de regels voor persoonlijke hygiëne.
• Frequente abortussen en meer.

De behandeling van HPV 66 is gericht op het verwijderen van huidgroei en het elimineren van factoren die de verspreiding van infectie veroorzaken. Antivirale therapie en vitamines worden ingenomen om de immuniteit te verhogen. Preventieve maatregelen zijn onder meer vaccinatie, tijdige behandeling van een ziekte en een gezonde levensstijl.

Humaan papillomavirus 67

Volgens de uitgevoerde onderzoeken behoort HPV type 67 tot virussen met een gemiddelde status van oncologische degeneratie. Dat wil zeggen, infectie met dit genotype kan onder bepaalde omstandigheden precancereuze aandoeningen veroorzaken.

De infectie dringt de slijmvliezen en de beschadigde huid binnen. Infectie manifesteert zich door papillomateuze gezwellen op het lichaam. Er kunnen zich ook gezwellen vormen op het slijmvlies van de baarmoederhals.

Humaan papillomavirus 68

68 HPV-genotype heeft een lage oncogeniciteit en manifesteert zich door huidgroei van verschillende lokalisaties. De sterke verspreiding van defecten en hun veelvuldige trauma's zijn gevaarlijk. Omdat in dit stadium viraal DNA gezonde cellen vervangt en hun structuur verandert. Als het probleem zonder medische aandacht blijft, kan de actieve progressie van papillomavirus type 68 tot carcinoom leiden.